Λευτέρης Γεωργίου B.Sc., M.Sc.

Ο Λευτέρης Γεωργίου απεφοίτησε ως Αεροναυπηγός Μηχανικός από το Queen Mary College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, (UK), το 1979. Υπηρέτησε 2 χρόνια στο Κέντρο Ερευνών και Τεχνολογίας της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, (Κ.Ε.Τ.Α.) και συμμετείχε στην έρευνα Κυματώσεων, (Flutter Clearance Techniques), για τα μαχητικά μας αεροσκάφη. Το 1982 έλαβε το μεταπτυχιακό του από το τμήμα Ναυπηγικής, (Offshore Engineering), στο Cranfield Institute of Technology, (UK), με εξειδίκευση στον τομέα της Διαρθρωτικής Δυναμικής, (Structural Dynamics).

Πολύ νωρίς κατάλαβε ότι οι υπολογιστές και οι τεχνικές προγραμματισμού ήταν το μέλλον και πέρασε τις διακοπές του καλοκαιριού, (1975), ως επισκέπτης στο πανεπιστήμιο Middlesex μαθαίνοντας την τεχνική προγραμματισμού σε FORTRAN.

Τα πρώτα 6 χρόνια βιομηχανικής εμπειρίας αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο μιας διεθνούς εταιρείας άμυνας, (με έδρα τις Βρυξέλλες, Βέλγιο). Ήταν εκτεθειμένος σε όλες τις επιστήμες όπως η μηχανική, μαθηματικά, στατιστικά, η ηλεκτρονική και η δυναμική κατασκευών. Ασχολήθηκε, επίσης, στην ανάλυση και το σχεδιασμό των διαστημικών πυραύλων.

Σε αυτά τα 6 χρόνια, συνέγραψε και ανέπτυξε κώδικες λογισμικού για την Στατική και Δυναμική μελέτη μεταλλικών κατασκευών με βάση τη Μέθοδο Πεπερασμένων Στοιχείων. Ο Λευτέρης μετέφερε αυτήν την τεχνολογία και εκπαίδευσε το προσωπικό στα πανεπιστήμια του Πεκίνου, (Τμήμα Εφηρμοσμένων Μαθηματικών) και Νανζίνγ, (τμήμα Πυραυλικού Σχεδιασμού) στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Την ίδια περίοδο και για 3 μήνες ήταν επίσης υπεύθυνος μετατροπής οπλικών συστημάτων για την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, (Ε.Β.Ο.), στο Αίγιο.

Ο Λευτέρης όμως συνειδητοποίησε ότι ο σχεδιασμός και η ανάλυση οπλικών συστημάτων δεν ήταν το κατάλληλο ύφος στη ζωή του. Παραιτήθηκε το 1991 από αυτό το είδος δραστηριοτήτων και έγινε ανεξάρτητος σύμβουλος σε πρώτη φάση για τη βιομηχανία Αεροστροβίλων, (Gas Turbines). Το 1991 και για 2 χρόνια βοήθησε στην σχεδίαση και ανάλυση Αεροστρόβιλων για την ΑΒΒ στο Baden της Ελβετίας.

Το 1992 με την επιστροφή του πίσω στο Βέλγιο o Λευτέρης ασχολήθηκε με την αυτοκινητοβιομηχανία για θέματα ασφάλειας των επιβατών. Επιπλέον ασχολήθηκε με τον εσωτερικό σχεδιασμό αυτοκινήτων. Μέσω του συνδέσμου του με την εταιρεία Techno Consulting, παρείχε παράλληλα συμβουλευτικές υπηρεσίες και σε άλλους βιομηχανικούς τομείς, όπως είναι οι παραγωγοί καθαρισμού των υδάτων, καλώδια και βιομηχανίες πλαστικών με θέμα τον σχεδιασμό, ανάλυση και βελτιστοποίηση των προϊόντων τους.

Από το 1992 ο Λευτέρης συμμετείχε στο σχεδιασμό, ανάπτυξη, δοκιμή και βελτιστοποίηση των διχτύων ασφαλείας, (Safety Nets) για το εσωτερικό της καμπίνας των αυτοκινήτων. Ο Λευτέρης ήταν ο μηχανικός δοκιμών πρόσκρουσης και εκπροσωπούσε τους πελάτες του στο κέντρα δοκιμών TÜV Rheinland, (Κολωνία, Γερμανία), TNO, (Delft, Ολλανδία) και Millbrook, (UK). Ο Λευτέρης ήταν ο πρώτος που ανέπτυξε και εφήρμοσε γενικά μαθηματικά μοντέλα, (με την μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων), για δίχτυα ασφαλείας στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλισε τεράστιους πόρους για τους πελάτες του από περιττές προκαταρκτικές δοκιμές πρόσκρουσης, (1 μέρα δοκιμών το 1996 = €45.000!). Τον Δεκέμβριο του 1996 ανέπτυξε για λογαριασμό της AUDI το πρώτο δίχτυ ασφαλείας στον κόσμο για το πορτμπαγκάζ ώστε να αντέχει 25g επιβράδυνση που απορρέει από μια μάζα 108 Kg. Σε στενή συνεργασία με την TÜV Rheinland ασχολήθηκε ενεργά στην ανάπτυξη των κανονισμών ασφαλείας με βάση τις προδιαγραφές DIN 75410-2.

Από τα φοιτητικά του χρόνια τον προσέλκυσε η Μέθοδος των Πεπερασμένων Στοιχείων, (FEM), για την επίλυση προβλημάτων μηχανικής τόσο πολύ που από τότε ασχολείται ενεργά με το θέμα. Λευτέρης έχει γράψει άρθρα για CAD περιοδικά στο Βέλγιο και τη Γαλλία για τη χρήση του FEM γενικά. Το 1996 παρουσίασε το έργο του σχετικά με την εσωτερική ασφάλεια στα αυτοκίνητα στο συνέδριο χρηστών της ANSYS Conference, (Πίτσμπουργκ, ΗΠΑ).

Ο Λευτέρης το 1997 αποφάσισε αλλαγή πορείας και από τότε ασχολείται με την ανάπτυξη λογισμικών για την Βιομηχανία και τον Ιατρικό Κλάδο. Στόχος του ήταν η ανάπτυξη και διανομή των προϊόντων λογισμικού και να φέρει τις ιδέες του και την οργανωτική του εμπειρία σε αυτούς τους κλάδους.